evlilik

• sizi hiç zorlamadan, olağan akışta, sessiz sakin, kendiliğinden her şeyin yerli yerine oturduğu bir hayat.
• tamamen gereksiz iyi olma ihtimali sıfır.
• toplumun beyinlere ve kültüre işlediğine göre birini seviyorsanız onunla ulaşabileceğiniz son aşamadır, zirve noktasıdır. birine aşık olduğunuz günleri düşünün, eğer ki çok seven sizseniz evlenmeyi düşlersiniz. halbuki bu sadece dayatılan ve başarılı olan bir algıdır. evlilik algısının yerine sevdiğiniz çiftle tehlikeli şekilde çok yüksek bir dağa tırmanmak sevginin son halidir diye bir algı olsa emin olun bunu da yapardınız, saçma gelmezdi. güçlü kültürel algılar aşılması en zor şeylerdir. örnek verecek olursam, ateizme doğru adım atan ve şüphe içinde olan biri de uzun bir süre cehennem korkusunu içinden atamaz. bilgiye dair hiçbir sorun olmasa bile, bu konudan emin olsa bile kültürel algı onu korkutmaya devam eder. neyse evliliğe dönelim, aşkın zaten deli dolu olan mantıksızlığını herkes kabul eder. bu vaziyette sonunu hiç düşünmeden aşkınızın zirvesi olduğunu düşündüğünüz evlilik aslında çoğu çift için kabus olur. bana göre aşkların bitme sebebinin çoğu evliliğe dayanır. evlilik gerçekleşmese bile evliliğe yakınsayan evlilik öncesi süreçte de çok fazla ilişki bitmektedir. aşkın devam etmesinin tek yolu onu kurumsallaştırmamak, iki ülke anlaşma yapıyormuş gibi çıkar güdülen aşamalara girmemek(düğünü nerede yapacağız, bana ne takacaksınız vs) ve her gün görüşmemek, konuşmamak.