mahmut çınar

• ezginin günlüğünde biraz durup şimdi solo çalışmalarına devam eden naif sesli bi adam.
  vakti zamanında aşk dediğin diye bi şarkısını beğenmiştim.
  şimdi bi müzenin bahçesinde kendime eskiden olsa almayacağım "öeh, pahalıymış etmez boşver" diyeceğim, şimdi ise alacağım ve aldığım anahtarlığı, yeni hayatımın anahtar öbeğine takarken denk geldi.
  sabah zırladım sanayi köşesinde çünkü yine. böyle olunca, dağılınca ya da dağıldığımı düşündüğüm zamanlarda, normal deniyor. bazen kızlar olarak birbirimizi gazlıyoruz. "amaaaan öldü işte şerefsiz" diyoruz. sonra öyle deyince ağladığın için de kendine kızıyorsun. kendine zaten mütemadiyen kızıyorsun. arıyorsun, deşiyorsun. masumun da masumu sevdiğini bildiğin, haklının da en haklısı olduğunu bildiğin halde. böyle bi salak döngüm var, onun da farkındayım. açık açık kabul ediyorum da bunu.
  
  neyse, telkin etti adamcağız da beni.
  o kadar doğru ki;
  "gözlerin daha kaç kere dolacak"
  "korkmayıp sevince girdin bu yükün altına"
  "önce kalbin biraz çiçek açacak"
  
  bi zamanlar buraya kalbim ısınsın demiştim, inanır mısınız sıcacık oldu kalbim uzuuuun zaman.
  şimdi ise nolur kalbim çiçek açsın diyorum. umarım açar.
  teşekkür ederim mahmut abi. iyi ki yapmışsın bu şarkıyı.