uyanışların en güzeli

• volkan konak'in $imal ruzgari adli albumunde bulunan, kendini karadenizle bir tutan insanlar icin ozellikle dokunakli ve duygusal bir siir-sarki. sozlerini de yazayim tam olsun. ozellikle de "ben bu kadar içmezdum/derdumden içeyirum/ağlayın beni kızlar/yandum da tüteyirum" bolumu ince bir damara denk gelir. (shalala'ya ithafen...)
  
  gülüm bu gece birden bire yüreğimde sıcak bir mermi gibi hissettim yokluğunu.
  bu gece yaz havası gibi etimdesin.
  dişlerinle ısırdığın kızılcığa doyamadığım,karabardos sesi geliyor dere boylarından.
  bu gece ayrılığımızın bin kere bininci gecesi galiba
  tütün gibi tükendi zaman
  oysa ben seni erken yaşayıp hiç kaybetmemek için,taze,hudutsuz,sevdim.
  yüreğimin yenilmez aşk tanrıcası
  galiba bu gece yazık ve özlemlerin gecesi
  insanlar kapı önlerinde ki ayakkabılarını içeriye almayı öğrendiği tarihlerde
  biz bolivya dağlarında dolaşıyorduk
  minik ellerin avuçlarımda,sonsuz ufuklarda ki insanlığa,hürrüyet kadar sevdiğimiz
  insanlara doğru
  galiba bu gece ölümsüzlüğün gecesi
  bu gece çık boztepe'ye gülüm seyredeyim seni tepeden tırnağa
  sağ taraftan değirmen dere'nin kurak kalçalı bir kız gibi denize katılışını seyret,
  seni hissettim.
  sol taraftan akçaabat'ın tütün kokusunu çek ciğerlerine,
  seni imrendim.
  hiç bir şey yapmıyorsan gülüm güneşin boztepe eteklerinde yayılışını seyret,
  seni kıskandım.
  bense bolaman virajlarında uzun saçlarının yerinde çay içmekteyim.
  az kaldı düşerim o sahillere
  yelkenleri rüzgariçmiş süremene takası gibi sarhoş,açık denizlerinden.
  seni özledim.
  ağzımda yarım kalmış bir öpüşme gibi sadık gazioğlu hocamızın bize söylediği
  türkiye sana geliyorum;
  "ben bu kadar içmezdum
  derdumden içeyirum
  ağlayın beni kızlar
  yandum da tüteyirum"
  gerisini sorma,o günlerden belleğimde bir tek sen kaldın lekesiz (bembeyaz) ve tertemiz gerisini unuttum.
  daha sonraları ise ayrı düşmeyi ve sesini duyup gece yatağımdan fırlamayı öğrendim.
  sen benim korkum,yutkunuşum uyanışlarımın en güzelisin.
  sen benim,insanlığın bütün zaman ve mekanlarda peşinden koşup da bilemediği bildiğimsin.
  galiba,galiba bu gece yağmurda gökkuşağı misali gülerken ağlamanın zamanı...
• sevdiğinin yanında olması ile gerçekleşecek uyanış türü.
• şiirin anlamı farkı yaralar açar , fonda çalan duduk sesi ise daha faklı.
  ''ben bu kadar içmezdum
  derdimden içeyirum
  ağlayın beni kızlar
  yandımda tüteyirum''
• kendiliginden dogal olani... anne veya insan sesinin esit araliklarla seslenmedigi, içinde "hadi" ve "kalk" sozcukleri gecmedigi uyanis turu.
• uyandığında evde kimsenin olmaması.
• volkan konak'ın ciğerden okuduğu, her dinleyişte bir başka hüzünlendiren biraz duygulu bi adamı rahatça yere serebilecek şiir.
• volkan konak'ın güzel olduğu dönemlerde seslendirdiği güpgüzel şiir. evet en azından samimi olduğuna inandığım zamanlardı eski zamanlar volkan konak'ın.
• aglatan siirdir... nerden geldi ulan gece gece akliniza bu siir...
• bu şiiri ilk dinlediğimde "bu gece ayrılığımızın bin kere birinci gecesi" diye kalmıştı aklımda. zordur ayrılığın ilk gecesi. her sabah güne yumruk yiyerek kalkmayı nasıl tarif edebilir ki insan? çevrendeki insanlar geçti, geçecek demelerine rağmen bir şey fark etmez senin için. çözmen gereken onlarca sorunun olmasına rağmen yine o gelir aklına. arkadaşlarla geçirdiğin gecenin en umulmadık yerinde yine o gelir aklına. birini gerçekten sevdiysen eğer, ayrıldıktan sonraki her gecen ayrılığın ilk gecesi gibi gelir. her gece uykuya dalmadan, uyanışların en güzeli için dua edersin, uyandığında yanında olması için. o da olmadı rüyanda görmeyi umarsın. yokluğunda ona sarılır gibi yastığa sarılır uyursun, uyanışların olmasa da o yokken uykuların en güzelini yaşarsın en azından...
• alarm çalmadan yapılandır.