chronicles volume one

• woody guthrie ile görüşmelerinden bahsediyor:
  
  "ziyaretlerimden birinde woody, coney island'daki evinin bodrumunda yer alan bir kutunun içinde henüz müziğe dökmediği bazı şarkı ve şiirler olduğundan bahsetti - istersem gidip görebilirmişim. eğer bunları istersem gidip karısı maggie'ye niçin orada olduğumu açıklamam yeterli olacakmış. evi nasıl bulacağımı anlattı.
  sonraki günlerden birinde metroyla brooklyn'e gidip son durakta indim ve evi aramaya başladım. woody bulmanın kolay olacağını söylemişti. bir sıra ev gördüm, tıpkı tarif ettiği gibi, ancak bunların arasından geçerken bir baktım ki bir bataklığın oraya gelmişim. dizime kadar suya batmıştım, fakat devam ettim - ilerledikçe ışığı görmeye başlamıştım, zaten gidecek başka da yön yoktu. öteki taraftan çıktığımda pantalonum dize kadar çamura batmıştı, donmuştum ve ayaklarım uyuşmuştu, ancak evi bulabildim ve kapıyı çaldım. kapıyı bebek bakıcısı açtı, maggie'nin (woody'nin karısı) evde olmadığını söyledi. woody'nin çocuklarından biri, arlo^*, ki ileride kendisi de bir şarkıcı ve söz yazarı olacaktı, bebek bakıcısına beni içeri almasını söyledi. arlo aşağı yukarı 10 veya 12 yaşındaydı ve bodrumdaki müsveddelerden bihaberdi. zorlamak istemedim - bebek bakıcısı rahatsız olmuştu ve şöyle bir ısınmaya yetecek kadar da kalmıştım içeride, hızlıca bir elveda dedim, ayakkabılarım hala ıslaktı, geri dönerek metroya gittim.
  kırk yıl sonra, bu sözler billy bragg ve wilco'nun eline geçecek ve onlar tarafından müziğe^* dönüştürülecekti. bu, woody'nin kızı nora'nın liderliğinde yapılacaktı. bu çalgıcılar ben brooklyn'e o seyahati yaptığımda muhtemelen henüz doğmamışlardı bile."
  
  (bkz: mermaid avenue)